Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

Anna Drath

W dniu 16 lutego 2003 r. odeszła od nas dr n. med. Anna Drath, zasłużony warszawski psychiatra dziecięcy, prekursor na terenie Polski wiedzy na temat zaburzeń dyslektycznych oraz technik korekcyjno – terapeutycznych. Była szlachetnym, prawym człowiekiem, pełnym pogody, ciepła i serdeczności w stosunku do ludzi ją otaczających. Była lekarzem o rozległej wiedzy teoretycznej i praktycznej, absolutnie pozbawionym tendencji do górowania nad innymi i imponowania swoimi osiągnięciami. Wprost przeciwnie – zawsze skromna, prostolinijna, życzliwa i koleżeńska, chętnie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem.

Urodziła się 26 lipca 1910 r. w Samborze koło Lwowa. Studia medyczne ukończyła w 1934 roku w Poznaniu. Pracę zawodową rozpoczęła w 1935 r. w Klinice Psychiatrycznej prof. Mazurkiewicza w Warszawie. W latach 1938 – 1945 pracowała w szpitalach dla chorych psychicznie, początkowo w szpitalu im. Jana Bożego, a od maja 1939 r. w Tworkach koło Warszawy. W sierpniu 1945 r. wróciła na okres trzech lat do kliniki prof. Mazurkiewicza, a od 1948 r. związała się na długo z Instytutem Higieny Psychicznej, założonym i kierowanym przez prof. dr Kazimierza Dąbrowskiego, twórcę znanej w świecie teorii dezintegracji pozytywnej. W Instytucie pełniła funkcję ordynatora oddziału dziecięcego. Po zlikwidowaniu Instytutu w 1958 r. podjęła pracę w placówce naukowo – badawczej – w Zakładzie Higieny Psychicznej Polskiej Akademii Nauk.

Od 1967 r. do końca swojej aktywności zawodowej pracowała w poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży na warszawskiej Ochocie. Równolegle z pracą zawodową lekarza, dr Anna Drath prowadziła niemal przez całe życie działalność naukowo – badawczą. W marcu 1945 r. obroniła pracę doktorską na temat: „Chronaksja nerwu przedsionkowego w porażeniu postępującym” i uzyskała stopień doktora nauk medycznych. Delegowana przez Ministerstwo Zdrowia, brała udział w kilku konferencjach międzynarodowych, a mianowicie: w kwietniu 1957 r. w seminarium Światowej Organizacji Zdrowia w Oslo, w czerwcu 1958 r. w IV Międzynarodowym Kongresie Psychiatrii Dziecięcej w Lizbonie, a w roku 1959 w zjeździe psychiatrów dziecięcych w Jeseniku. Tam zetknęła się z prof. O. Kučerą o dr Z. Matejčkiem i zwiedziła zakład Dolne Pocernice, zajmujący się terapią dzieci dyslektycznych. W okresie listopad 1959 r. - luty 1960 r., jako stypendystka PAN, przebywała w Klinice Neurospychiatrii Dziecięcej prof. Michaux w Paryżu. Tam po raz pierwszy zetknęła się problemem dysleksji i technikami korekcyjno – terapeutycznymi. Problematyka zaburzeń dyslektycznych interesowała Ją do tego stopnia, że starała się dodatkowo pogłębić swoją wiedzę w tym zakresie, także w innym placówkach. W klinice prof. Michaux badaniami nad dysleksją kierował psychiatra dziecięcy, a specjalnie wyszkoleni terapeuci prowadzili ćwiczenia psychoruchowe z dziećmi. Inaczej był w szpitalu im. Henri Rouselle. Tam problemami dysleksji zajmowała się para naukowców, którzy prezentowali nieco odmienne stanowiska, zarówno w zakresie etiologii i diagnozowania zaburzeń dyslektycznych, jak i w zakresie postępowania korekcyjno – terapeutycznego. Foniatra prof. Borel – Maisony przyczyn dysleksji upatrywała w zaburzeniach słuchu i mowy dziecka, w związku z czym stosowała terapię wielokierunkową i wielozmysłową. Psychiatra prof. Ajuriaguera przyczyn dysleksji szukał w zaburzeniach lateralizacji, zaburzeniach orientacji w schemacie ciała i orientacji przestrzennej, a także w zaburzeniach koordynacji ruchowej. W przypadku stwierdzenia zaburzeń, te właśnie obszary funkcjonowania dziecka poddawał zabiegom korekcyjnym.

W okresie 1961 r. dr Drath ponownie wyjechała na trzy miesiące do Paryża, aby uzupełnić swoją wiedzę w tym zakresie. Po powrocie do Polski dr Anna Drath przekazywała swoją wiedzę na temat dysleksji lekarzom i psychologom w czasie sesji szkoleniowych organizowanych przez Polską Akademię Nauk. Inicjowała także popularyzację tego zagadnienia poprzez publikacje. Pierwszym tego typu doniesieniem był artykuł pt.: „Dysleksja:, zamieszczony w czasopiśmie „Szkoła Specjalna” nr 6 w 1959 r. W 1965 r. w wydawnictwach Ośrodka Kształcenia i Doskonalenia Kadr Naukowych PAN ukazała się praca zbiorowa pt.: „Uwagi na temat rehabilitacji w dysleksji”, której autorami byli czterej pracownicy Zakładu Higieny Psychicznej PAN: A. Dratch, J. Siwkiewicz, J. Sochańska, B. Zakrzewska.

Z ramienia Zakładu Higieny Psychicznej PAN dr Anna Drath zorganizowała w 1963 r. w Jabłonnej Mięszynarodową Kursokonferencję, poświęconą m.in. zagadnieniom dysleksji.

„Zagadnienia dysleksji w opracowaniu Zakładu Higieny Psychicznej i Psychiatrii Dziecięcej PAN” - to referat wygłoszony przez A.Drath na I Konferencji Krajowej Zaburzeń Mowy, Czytania i Pisania w Gdańsku w 1984 r. Autorkami tego opracowania były dr Anna Drath, mgr Jadwiga Markiewicz (autorka koncepcji reedukacji czytania i pisania dzieci dyslektycznych) oraz dr Barbara Zakrzewska (autorka metody reedukacji czytania i pisania dzieci dyslektycznych). Natomiast w 1986 r. ukazała się publikacja opracowana samodzielnie przez dr Drath pt.: „Jak postępować z dzieckiem nerwicowym”  (IWZZ, Warszawa 1986).

Znaczną część swojej aktywności zawodowej dr Anna Drath związała z Poradnią Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Ochocie. Nadal zajmowała się również dziećmi dyslektycznymi, ich diagnozowaniem i terapią. Dzielnicowa Poradnia Wychowawczo – Zawodowa na Ochocie, z którą dr Anna Drath ściśle współpracowała, również przejawiała ogromną aktywność w zakresie doskonalenia metod i form pracy z dzieckiem dyslektycznym. Poradnia ta – jako pierwsza – w 1966 r. zdobyła etaty dla specjalisty do spraw terapii dziecka dyslektycznego, a następnie dla logopedy oraz specjalisty w zakresie reedukacji psychomotorycznej. Pracownik tej właśnie Poradni – mgr Zofia Stępkowska była współautorką zestawu pomocy dydaktycznych (1976) oraz pierwszego w Polsce podręcznika dla osób zajmujących się terapią dziecka dyslektycznego (1978). poradnia zajęła się także specjalistycznym przygotowaniem pracowników do pracy korekcyjnej. Począwszy od 1967 r. kilkakrotnie, w porozumieniu z Instytutem Kształcenia Nauczycieli i Badań Oświatowych, organizowała 50-godzinne kursy szkoleniowe dla psychologów i pedagogów zainteresowanych terapią dziecka dyslektycznego, a przez rok szkolny 1979/80 prowadziła nawet dwie klasy specjalistyczne dla dzieci z zaburzeniami sprzężonymi. Dr Anna Drath włączała się czynnie do wszystkich tych inicjatyw, konsultowała je, przez szereg lat była wykładowcą na kursach szkoleniowych oraz sprawowała opiekę neuropsychiatryczną nad dziećmi z klas specjalistycznych.

W dniu 14 czerwca 1993 r. Polskie Towarzystwo Dysleksji przyznało dr Annie Drath – jako pierwszej – dyplom Honorowego Członka Towarzystwa.

Dr Anna Drath przeżyła 92 lata. W zawodzie lekarza przepracowała ponad 50 lat. Prowadziła wielokierunkową działalność: terapeutyczną, naukowo – badawczą, społeczno – organizatorską. Zawsze podmiotem jej zainteresowania było dziecko, w szczególności dziecko chore i potrzebujące pomocy.

Wspomnienie opracowały Krystyna Dąbowa i Jadwiga Markiewicz.

Biuletyn Informacyjny Oddziału Warszawskiego PTD, Nr 25, maj 2003.
Warszawa, s.2-5. ISSN 1234-9682.